Snæfellsnes

Dinsdag 7 september 2021

De afstand die we vandaag moeten overbruggen is niet al te groot, dus hebben we besloten om er meteen de rondrit over het schiereiland Snæfellsnes aanvast te plakken. Ik startte met rijden en het eerste stuk ging voorspoedig.  Op enig moment ging de weg over in een natte gravel weg,  vol kuilen en stenen. Dit reed niet echt ontspannen en na een korte stop nam Rob het stuur weer over. Stykkishólmur onze eerste stop wordt beschermd door een rotsachtig eiland  dat door een dam verbonden is met het vaste land.  Op de rots staat een heel klein vuurtorentje. In een cafeetje met een interieur in grootmoeders stijl dronken we koffie. Bij het tanken ook de auto schoon gespoten, hij zat onder de modder, te vies om aan te pakken. Door enorme lavavelden naar Kirkjufellsfoss een waterval en aan de andere kant van de weg de gelijknamige, naar men zegt, de meest gefotografeerde berg van IJsland. Veel street art was er te zien in een klein dorpje Hellissanďur. Wat verder op de route een mooi geel zandstrand met basalt rotsen en een vulkaan Hólarhólar die je kon beklimmen tot de kraterrand met een metalen trap. Aan de zuidelijke zijde van het schiereiland rijzen twee zuilen op uit zee, Lóndrangar. Het zijn restanten van een vulkaan die door het zeewater is weggespoeld. We liepen twee maal een flink stuk voor de foto's,  de eerste keer stond de zon precies achter de zuilen, balen. Als laatste nog een vuurtoren in Malarif, daar op weg naar Grundarfjörđur waar we een pizza aten, die deze keer niet zo in de smaak viel. Aan de overkant van de baai hebben we twee overnachtingen in een afgelegen maar comfortabel huisje.